Ook door kleine raampjes schijnt de zon
22 augustus 2022
Oerbier
2 januari 2023
Bij bier hoort een vette schuimkaag, toch? Tenminste, dat vinden wij hier in Nederland. Bier zonder schuim dinken, dat doen ze maar in Engeland. Verschraald bier, daar houden wij gewoon niet van.
Je zult wel denken: wát een taalfouten staan er in de inleiding van dit stukje. Hadden ze daar bij de redactie niet beter op kunnen letten? En die Van Etten noemt zich nog tekstschrijver ook! Geen zorg, het is een bewuste actie. En ja, ook een tekstschrijver maakt weleens fouten. Zo was ik er al tientallen jaren van overtuigd dat bier waarvan het schuim verdwenen was, ‘verschraald bier’ wordt genoemd. Hartstikke fout. De ‘r’ hoort er niet in, het moet zijn: ‘verschaald bier’.
De kasteleins van vroeger hanteerden nogal wat termen om de status van het bier te duiden. Zo werd ‘vers bier’, het bier dat rechtstreeks van de brouwer kwam, ‘op moer’ geleverd. Nadat de houten fusten een tijdje te rusten waren gelegd en de gistdelen naar de bodem waren gezonken, spraken zij van ‘afgetrokken bier’.
Omdat de tapper een vat niet helemaal kon leegpompen bleef er altijd een restant achter. Dit werd ‘snijbier’ genoemd omdat de brouwer het nadien weer ‘versneed’ (vermengde) met vers bier. Dan had je ook nog bier dat bij het tappen werd gemorst, ofwel ‘gekwanseld’. Ook dit ‘kwanselbier’ ging terug naar de brouwer. Hetzelfde gold voor de kliekjes die in de glazen waren achtergebleven. Doordat dit bier enige tijd aan de buitenlucht was blootgesteld, was het ‘verschaald’ en werd daarom ‘verscholbier’ genoemd. Nadat dit weer was versneden met vers bier werd het vaak op creatieve wijze verkocht als ‘oud bier’.
Tenslotte was er nog de ‘slobber’ dat ontstond bij het uitspoelen van de teruggebrachte vaten. Slobber was echter voor de varkens die er volgens de overlevering ‘… nog dronken van werden ook!’
Foto: Colin Behrens via Pixabay
