In de aap gelogeerd
22 augustus 2022
Berkelse brouwers
22 augustus 2022
“Een lekker biertje brouwen kan iedereen. Maar constant dezelfde kwaliteit bier leveren, dat is toch echt het ambacht van de brouwer,” aldus een Tilburgse bierbrouwer van de huidige generatie.
Ik moest terugdenken aan mijn eerste ervaring met thuisbrouwen, begin jaren tachtig. Gewoon thuis in de keuken van mijn ouders. Bij bierdrogist De Gier had ik verse mout, hop en gist gekocht. Op hun advies had ik alle materialen goed ontsmet met een sulfietoplossing (‘Pas op, niet te veel want dan krijg je koppijn!’) Het wort kookte ik in een grote pan waar mijn moeder de vorige dag nog dikke snert in had gemaakt. Via een oude theedoek filterde ik de drab naar twee plastic huishoudemmers. Vervolgens twee weken achter de kachel voor de vergisting. Daar heerste overdag een prima temperatuur, maar ’s-nachts ging de kachel uit. De zuinigheid van een generatie die voor de oorlog was geboren.
Na veertien dagen mocht ik bottelen. Met een stuk tuinslang hevelde ik het ‘bier’ over naar opgespaarde beugelflessen. Op tijd de slang dichtknijpen was het devies, maar mijn timing was niet best. Met als gevolg dat de keuken één groot bierzwembad werd. Toch wist ik nog een stuk of tien flesjes te vullen die we zes weken later met vrienden zouden nuttigen.
De druk was enorm die avond. Niet zozeer bij mij als brouwer, maar des te meer in de flesjes. Het bier spoot alle kanten op en wat er nog in de glazen terecht kwam smaakte werkelijk nergens naar. Desondanks heb ik later een nieuwe poging gewaagd, dit keer met een kant-en-klaar pakket dat ik alleen nog maar hoefde aan te lengen met water. Kon niet misgaan. Toch wel helaas.
Waarschijnlijk ontdekt de meer ervaren brouwer wel enkele foutjes in bovenstaande procesbeschrijving. Bierbrouwen is niet aan mij besteed, zo concludeerde ik. Gelukkig gaat het erover schrijven mij beter af.
Fotobijschrift
Foto: Alexas (Pixabay)
